Nasıl hazırlanıyoruz diyerek başlamak istiyorum çünkü bu süreçte öğrenci ile bir bütün olarak onun duygularına eşlik etmek çok önemlidir.Öğrenci kendini rahat ve mutlu hisseder ise gelişim gözlenir.Yıllardır edindiğim tecrübe her zaman bu yönde olmuştur.Bu nedenle öncelik her zaman sadece öğrenci olmalıdır.
Peki neden öğrenciler bilgiye ulaşmak bu kadar kolay iken,yoğun ders anlatımlarına,sayısız deneme sınavlarına,raflar dolusu soru bankalarına sahip iken bekledikleri ya da kendilerinden beklenen başarıyı gösteremezler?
Çünkü problemin ne olduğu bilinmediği sürece çözüm üretmemiz mümkün değildir.Bu nedenle öğrencinin temel bilgi beceri seviyesi,işlem kıvraklığı,okuma analizleri,mantık muhakeme becerisi,duygusal durumu,özgüven,motivasyon,stres,kaygı,iç disiplin gibi durumları ayrıntılı bir biçimde incelenmeli,değerlendirilmeli,buna göre öğrenci ile birlikte bir yol haritası çıkarılmalıdır.Daha sonra izlenilen yol ve yöntemler tekrar tekrar süreç içinde değerlendirilerek daima ileriye doğru gelişim gerçekleşecek şekilde güncellenmelidir.Öğrenci ne için,nasıl çalışması gerektiğini bilmelidir yani öğrenmeyi öğrenmelidir.Bunun sonucunda gelişim kaçınılmaz hale gelir.
Ülkemizde sınav sistemi olmadan yerleştirme yapılması mümkün değildir.Çünkü farklı özelliklere sahip,belirli alanlarda yoğunlaşmış kurumların alabileceği öğrenci kontenjanı sınırlıdır ve dolayısı ile seçme yapılmak zorundadır.
Böyle bir sistemin içerisinde iken bu keşif ve hareket sürecini sınav yılına bırakmak ne yazık ki bazen yeterli olamaz.Sınıf kademelerinde tespit,değerlendirme ve geliştirmeler ne kadar erken yapılırsa öğrenci ve veliler bu zorlu süreci o kadar rahatlıkla geçirir.
We use cookies to analyze website traffic and optimize your website experience. By accepting our use of cookies, your data will be aggregated with all other user data.